Bugün arkadaşımla ilişkisi hakkında sohbet ediyorduk.
Her şey çok güzel gidiyor ama bir şey var ki oda gereksiz bir eleştiri yağmuru. Neden?
Acaba biriyle ilişkiye başladığımızda bize gizliden gizliye not mu veriyor?
Çok soru sordun eksi üç, kıyafetini beğenmedim gitti yarım puan….
İlişkiler bir sınavsa geçip kaldığımızı nasıl anlayacağız?
Sen beni tanıdığında da ben böyleydim. O zaman şimdi beğenmediğin ne? Ne değişti?
Elbette hepimiz farklıyız. Zevklerimiz, tarzlarımız, hayata bakışımız. Zaten aynı olsaydı birbirimizden bu kadar keyif almazdık diye düşünüyorum. Ama bunları söylerken de karşı tarafı üzmemek, incitmemek gerekli. Onun kırılabileceğini düşünmeli ve buna göre söyleme yolu seçilmeli. Aslında en güzel yol empati kurabilmek. Biri bana böyle söylese ben nasıl bir tepki verirdim? Çok zor değil ama nedense seçmemeye özen gösterdiğimiz bir yol.
Aristo’nun dediği gibi;
“Bir şeyi yapma gücümüz olduğu kadar, yapmama gücümüzde vardır.”
Yaptığımız şeylerin insanın içini acıtmayacak, onu üzmeyecek şeyler olmasına özen göstersek hayat ne kadar keyifli olurdu.
Biraz neşelenmek lazım. Mutfağa gidiyorum muffin yapıp onları süsleyeceğim. Belki keyfim yerine gelir